Programy opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt gminy przyjmują co roku, zwykle bez roztrząsania detali na sesjach. W myśl motta: „Zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę" – są w nich dopięte wszystkie kwestie. Ale zawsze można coś dodać i Karma dla dzikich ptaków KAMPOL to doskonały pokarm , nadający się do dokarmiania nie tylko w okresie chłodów, ale także w ciągu całego roku. Zaopatruje ptaki żyjące na wolności we wszystkie niezbędne składniki, co powoduje rozwój i zachowanie gatunku. Kupuj na www.biorak.pl ⬅️ 📦 MIKROCHELAT Cu-15 przeznaczony jest do dokarmiania dolistnego (pozakorzeniowego) oraz do fertygacji w gruncie, podłożach organicznych i inertnych, a także do nawożenia doglebowego. - inna (Inny), w empik.com: 77,28 zł. Przeczytaj recenzję MIKROCHELAT Cu-15 przeznaczony jest do dokarmiania dolistnego (pozakorzeniowego) oraz do fertygacji w gruncie, podłożach organicznych i inertnych, a Nazywany/a też: kuropatwa zwyczajna. Kuropatwy, fot. Danita Delimont/Shutterstock. Kuropatwa to mały ptak grzebiący. Upierzenie na podgardlu i głowie ma rude, z kolei na szyi, piersi i brzuchu jest koloru szarego. Po bokach ciała kuropatwy biegną brązowe pasma piór. Dziób oraz nogi są szare. Rymy do słowa „budki”. RZECZOWNIKI: bawiludki, brudki, budki, dudki, grudki. Aby w pełni wykorzystać możliwości serwisu: WŁĄCZ obsługę JavaScript, oraz WYŁĄCZ wszelkie programy blokujące treść np. Przywieźli trzy karmniki dla bażantów i kuropatw. My natomiast przynieśliśmy ziarno dla naszych podopiecznych. W tamtym roku do rezerwatu Ostrzyca wypuściliśmy kilka bażantów i mamy nadzieję, że teraz skorzystają z naszej stołówki. W tym roku również planujemy wspólnie z myśliwymi wypuszczanie bażantów. Karmniki R68Pb6. Obiekt w kształcie wieżyczki, służący do polowań na zwierzynę wychodzącą z lasu na pola, łąki lub śródleśne polany. Chroni on myśliwych przed złą pogodą oraz daje wygodny punkt do obserwacji i oddania strzału. Najczęściej jest to prosta, zbita z pali konstrukcja z przybitą do nich drabiną posiadającą w części szczytowej zadaszenie, a czasami także miejsce do siedzenia dla jednej lub dwóch osób. Zdarzają się także ambony lepiej zabezpieczone, ocieplone, z ogrzewaniem z przenośnej butli gazowej, zaopatrzone w otwierane i uszczelnione okienka z drewna lub pleksi. Często posiadają również drzwi i ze względów pragmatycznych stoją na konstrukcji palowej. Ambony ustawiane są na granicy lasu lub w głębi lasu w miejscach, gdzie istnieje duże prawdopodobieństwo napotkania zwierzyny. Czasami na długości jednego kilometra ustawionych jest nawet kilka tego typu obiektów. Istnieją różne ambony:ambona krytaczatownie – ambona odkryteczatownie – ambona ocieplane ambony prowizoryczne i kosze myśliwskie siadankiambona przystawiane ambona przenośna wolno stojąca Znajdujący się w bliskim sąsiedztwie paśnika słupek z wywierconymi lub naciętymi otworami, również zbita drewniana skrzynka w której znajduje się kostka soli. Służy zwierzynie grubej i drobnej do uzupełnienia pewnych niedoborów soli mineralnych, tak potrzebnych organizmowi zwierzęcemu, szczególnie w okresie wczesnego przedwiośnia i wiosny. To drewniana konstrukcja służąca w gospodarstwie leśnym do dokarmiania zwierzyny grubej, szczególnie w okresie zimowym. Paśnik to w gruncie rzeczy dość nietrwała budowla, bo istniejąca zaledwie parę lat. Umiejscawia się je w tzw. "ciągach" czyli w przejściach zwierzyny na drodze do miejsc ich ostoi. Usytuowanie paśnika często zależy od obserwacji gospodarza łowiska - leśniczego. Paśniki stawiane są z daleka od osad ludzkich. Nie wolno w ich okolicy strzelać i hałasować, a z drugiej strony ważne jest by były blisko drogi, co ułatwia dostarczanie pokarmu. Gdy w okolicy znajdują się zbiorniki wodne wkłada się więcej suchej karmy takiej jak: siano snopówka. Istnieją różne rodzaje paśników:paśnik prosty - drabinkowypaśnik – magazynpaśnik dla dzikówbudki dla kuropatw i posyp dla bażantów Miejsca upraw rolniczych gdzie koła łowieckie sadzą rośliny pastewne z przeznaczeniem na zimowe dokarmianie. Jednym z podstawowych zadań kół łowieckich jest ochrona zwierzyny poprzez zapewnienie karmy w okresach niedostatku. Poletka produkcyjne charakteryzują się tym, że w okresie wzrostu i wegetacji roślin nie są udostępniane zwierzynie. Aby zminimalizować koszty hodowli łowieckiej i przed zimą nie kupować karmy, myśliwi powinni część posiadanych lub dzierżawionych poletek przeznaczyć na obsianie roślinami niezbędnymi na zimowe dokarmianie. Poletka takie mogą być usytuowane bezpośrednio w obwodach łowieckich co dodatkowo obniży koszty transportu karmy do łowiska. Na poletkach produkcyjnych prowadzimy normalną gospodarkę rolniczą z zachowaniem wszelkich zabiegów i terminów agrotechnicznych. Miejsca upraw roślin niewystępujących w wystarczających ilościach w środowisku naturalnym. Gospodarka leśna po II wojnie światowej nastawiona wyłącznie na produkcję drzewną nie brała pod uwagę konieczności zapewnienia różnorodnej bazy żerowej zwierzynie. Ekonomia zwyciężyła z przyrodą i z krajobrazu Polski znikały stopniowo lasy mieszane na rzecz monolitów np. sosnowych. W pędzie uzyskania jak najlepszych wyników produkcyjnych mierzonych w metrach sześciennych desek czy krawędziaków zapomniano całkowicie o zapewnieniu dzikiej zwierzynie naturalnej bazy żerowej. Dlatego też myśliwi powinni zakładać tzw. poletka zgryzowe (ogryzowe) gdzie sadzi się gatunki drzew i krzewów liściastych nie występujące w wystarczających ilościach w obwodzie. Problem szczególnie występuje w lasach monolitycznych (jednogatunkowych). Na takich poletkach sadzimy gatunki drzew i krzewów atrakcyjnych żerowo dla zwierzyny. Początkowo poletka takie są grodzone dla zapewnienia prawidłowego wzrostu roślin a następnie udostępniane zwierzynie do zgryzania, kiedy odpowiednia wielkość roślin nie spowoduje ich nadmiernej degradacji przez zgryzanie lub spałowanie. Są to najczęściej mało atrakcyjne użytkowo miejsca usytuowane na terenach administrowanych przez nadleśnictwa. Praktycznie w każdym kompleksie leśnym znajdują się łąki, które nie nadają się do opłacalnego wykorzystania w celach rolniczych. Z tego powodu nie ma kłopotów z dzierżawą tych łąk przez koła łowieckie. Takie łąki z uwagi na swoje usytuowanie wśród lasów są idealnym miejscem żerowania zwierzyny łownej. Rolą myśliwych jest utrzymanie tych łąk we właściwym stanie poprzez okresowe koszenie i ewentualne podsiewanie szlachetnymi gatunkami traw. Najważniejsze jest nie dopuszczenie do degradacji tych łąk. Miejsca zbuchtowane przez dziki należy zrekultywować a skoszoną trawę ewentualnie przeznaczyć na zimowe dokarmianie. Miejsca upraw rolniczych praktycznie przez cały rok dostępnych dla zwierzyny. Usytuowane są najczęściej na granicach lasów i pól. Są to najczęściej długie pasy ziemi o szerokości kilku metrów, ciągnące się wzdłuż granicy lasów i pól, na których sadzi się rośliny pastewne atrakcyjne żerowo dla gatunków zwierzyny występujących w danym łowisku. Pasy zaporowe zapewniając zwierzynie karmę zabezpieczają pola uprawne przed szkodami a zwierzynie zapewniają bezpieczeństwo przez bliskość ich naturalnej ostoi. W takich warunkach zwierzyna pozostaje w łowisku, nie narażając się na migracje np. przez ruchliwe drogi w celu poszukiwania atrakcyjnej karmy i nie czyni szkód w uprawach rolnych. Powierzchnie gdzie uprawia się rośliny okopowe, motylkowe lub zboża. Mogą być ogradzane, a następnie udostępniane dla zwierzyny na żerowanie w okresie dojrzałości owoców. Objętościowa sucha (siano łąkowe, z koniczyny, lucerny, saradeli, słoma zbóż, snopówka, liściarka), objętościowa soczysta (okopowe - ziemniaki, buraki, kapusta, jarmuż, wysłodki, kiszonka), treściwa (ziarno zbóż, kukurydzy, strączkowych, owoce i nasiona drzew leśnych oraz stosowaną karmę w formie granulatów, śruty, wytłoków). Sól kamienna, wykładana w lizawkach do uzupełnienia pewnych niedoborów soli mineralnych, w formie kostek lub grud najczęściej mieszana z ziemią w celu zapobieżenia jej wykradania z lizawek przez rolników. Duża klatka z siatki służąca do hodowli lub przechowywania ptactwa łownego, głównie kuropatw i bażantów. Musi być na tyle duża, aby mogły one w niej swobodnie latać. Należy w niej również zamontować konary drzew (najlepiej z drzewa jabłoni). - Wszystkie budki mieliśmy gotowe już na początku listopada. Zima na razie jest wprawdzie łagodna i zwierzęta poradziłyby sobie i bez naszej pomocy, ale w wytypowanych miejscach sypiemy niewielkie ilości pokarmu. Robi się to po to, by zwierzęta później wiedziały, gdzie szukać pożywienia. Gdy przyjdzie prawdziwa zima, z łatwością trafią w odpowiednie miejsca - mówi Karol Moddelmog z Koła Łowieckiego "Hubert" w Proszowicach. Choć zimy nie widaćZima na razie dość łagodnie obchodzi się ze zwierzętami. Nie ma ani trzaskających mrozów, ani śniegu. Mimo to, myśliwi z kół łowieckich działających w rejonie Proszowic już przyzwyczajają zwierzęta do akcji dokarmiania. Prawdziwa zima z pewnością wkrótce strategię stosują myśliwi z KŁ "Batalion". Póki co jednak sypią pokarm w śladowych ilościach. - Inne postępowanie nie ma sensu, my nie mamy zwierząt karmić tylko dokarmiać. Na łąkach jest ciągle zielona trwa, zwierzęta mają na wierzchu zielone oziminy, poplony i nie są specjalnie zainteresowane odwiedzaniem paśników. Mimo to od czasu do czasu podrzucamy tam niewielkie ilości pokarmu - mówi prezes "Bataliona" Jan koła same muszą zadbać o zgromadzenie odpowiedniej ilości paszy na okres zimowy. Z reguły kupują go od okolicznych rolników. Utrzymują poza tym kontakty z zakładami zbożowymi, czy skupami warzyw, które przekazują im część niewykorzystanego towaru. - Czasem uda się pozyskać nieco pokarmu za darmo, ale w większości przypadków musimy za niego normalnie płacić. Pieniądze na ten cel pochodzą ze środków, jakie uzyskujemy za sprzedaną zwierzynę oraz ze składek członkowskich. To właśnie na dokarmianie wydajemy co roku najwięcej pieniędzy zgromadzonych na cele statutowe - mówi Jan Gorczyca. Na zwierzęcy jadłospis składają się kukurydza, zboża, poślady, ile pokarmu będzie potrzebne w okresie zimy zależy od czasu jej trwania i srogości (głównie chodzi o długość utrzymywania się pokrywy śnieżnej). Myśliwi podkreślają, że ta ubiegłoroczna należała do rekordowych. - Zużyliśmy aż 16 ton paszy - przypomina Karol Moddelmog z "Huberta", którego członkowie gospodarują na dwóch obwodach łowieckich. Myśliwi z "Batalionu" na terenie jednego obwodu zużyli 12 ton paszy. Choć na razie zima jest wyjątkowa łagodna, nie mają złudzeń, że to już długo nie potrwa. - Myślę, że w połowie stycznia będzie pod dostatkiem śniegu i przyjdą mrozy. A wtedy zwierzęta będą bardzo potrzebowały naszego wsparcia, kto wie, może nawet do Wielkanocy - mówi Jan na razie dodatkową korzyścią z ciepłego grudnia jest mniejsza aktywność zdziczałych watah psów. Te bowiem atakują dzikie zwierzęta głównie w sąsiedztwie paśników, gdzie najłatwiej o udane polowanie. W sytuacji, gdy zwierzęta są rozproszone, mogą czuć się nieco i fot. (ALG) Paśnik - W łowisku polnym najkorzystniej budować jest paśniki stałe, takie same jak na terenach leśnych, z dwustronnie spadzistym dachem, kryte trzciną lub słomą. Najmniejsza odległość krawędzi dachu od ziemi powinna wynosić l ,5 m. Dobrze jest gdy okapy paśnika sięgają poza długość żerującej sarny, aby kapiąca z dachu woda nie moczyła zwierzętom pleców. Dach stwarza osłonę dla drabiny, za którą wykładamy karmę. Paśniki stawiamy w zadrzewieni ach śródpolnych i na wszelkiego rodzaju zakrzewionych nieużytkach. Można także wykorzystać w tym celu zakrzewione szersze pobocza mało uczęszczanych dróg śródpolnych. Lokalizując paśniki należy zawsze pamiętać, że stawiamy je w miejscach w miarę otwartych, a nie w gąszczu. Żerujące zwierzęta powinny mieć dobry wgląd w okolicę i w związku z tym poczucie bezpieczeństwa. Ważne też są drogi dojazdowe umożliwiające dowóz karmy. W dobrze zagospodarowanym łowisku jeden paśnik powinien przypadać na ok. 20 zwierząt. Oczywiście sytuacja ta dotyczy skrajnych warunków atmosferycznych. Z reguły przy normalnych warunkach pogodowych (niewielka pokrywa śnieżna), a także w zachodnich rejonach Polski, sarny tylko w niewielkim stopniu korzystają z wykładanej w paśnikach karmy. Magazyn - paśnik - (szopa) pełni podwójną rolę: jako paśnik dla zwierzyny oraz miejsce magazynowania karmy na okres zimowy. Większy nakład pracy w czasie budowy tego urządzenia zdecydowanie ułatwia zimowe dokarmianie, zwłaszcza w okresach, gdzie poruszanie się w łowisku pojazdami mechanicznymi jest znacznie ograniczone. W górnej części składowana jest karma, a dolna część stanowi tradycyjny paśnik. Magazyny - paśniki buduje się w miejscach trudno dostępnych, z dala od dróg utwardzonych, tam, gdzie dowóz karmy wymagałby dużych nakładów i byłby uciążliwy. Lizawki mają za zadanie dostarczenie zwierzynie dostatecznych ilości soli potrzebnej do prawidłowego przebiegu procesów życiowych. W niektórych wypadkach można stosować je także do wykładania różnych specyfików zmieszanych z solą, np. mikroelementów, środków farmakologicznych itp. Zajmują one niewiele miejsca, dlatego łatwiej jest je równomiernie rozmieścić w terenie. Stawiamy je koło paśników i w miejscach chętnie penetrowanych przez sarny. Jedna lizawka powinna przypadać na 5 sarn. Najpraktyczniejsze są lizawki wykonane z leżaniny osikowej lub innych gatunków topoli. Mogą to być wałki o średnicy od 7 do 22 cm i wysokości 80 do 100 cm . W jednym końcu wykonujemy wydrążenie w kształcie miski lub oblistwowujemy tworząc małe korytka. Drugi koniec zaopatrujemy w listwę poprzeczna. Tak przygotowaną lizawkę zakopujemy w ziemię na głębokość ok. 40 cm. Poprzeczka utrudnia złośliwe wyrywanie lizawek przez ludzi. Zagłębienie miseczko watę lub korytko uzupełniamy systematycznie ciemną bydlęcą solą. Podajemy ją w bryłach, a w miejscach silnie penetrowanych przez ludzi bryły rozłupujemy na drobne części, celem zabezpieczenia się przed kradzieżą. Można także wykładać zwykłą sól kamienni dobrze jest ją jednak zmieszać z glebą lub gliną. Pod wpływem opadów atmosferycznych sól rozpuszcza się i nasącza drewno. Zwierzyna korzysta z takich lizawek nie tylko przez bezpośrednie zlizywanie soli, ale raczej przez ich ogryzanie. W związku: tym w miejscach intensywnie odwiedzanyc h przez zwierzynę w krótkim okresie zostają one ogryzione przez zające i trzeba je wymieniać. Sól w lizawkach należy uzupełniać nie rzadziej jak raz w miesiącu. Każdorazowo na jedną lizawkę przeznaczam ok. 10 dag soli. W niektórych przypadkach, a na pewno w łowiskach polnych lub w ich częściach odwiedzanych przez dziki można lizawki wykonywać na pniakach ściętych drzew. Zapobiega to wybuchtowywaniu lizawek przez te zwierzęta. Budki dla kuropatwProste urządzenia łowieckie - miejsca wykładania zimą karmy dla kuropatw. Wykonane najczęściej z żerdzi i pokryte trzciną (pokrycie można również wykonać z desek). Dwie płaszczyzny złączone u góry rozstawia się jak "namiot", pod którym wysypuje się ziarno. Dzięki swojej prostocie i niewielkim rozmiarom umożliwia bezproblemowe ustawienie budek w miejscach gdzie zlokalizowaliśmy kuropatwy. Po okresie zimowym budki możemy zebrać z pól i przechować do następnej zimy. PodsypUrządzenie łowieckie służące dokarmianiu ptactwa łownego - bażantów, kuropatw. Wykonany z drewna i zabezpieczony od góry przed opadami gwarantuje dostęp karmy, nawet w okresie intensywnych opadów śniegu. Zimową porą wysypuje się tu ziarna zbóż. Odpowiednia budowa podsypu uniemożliwia pobieranie ziarna większym zwierzętom oraz chroni przed atakami skrzydlatych drapieżników, doskonale spełniając rolę "jadalni" dla kuraków. GryzawkaPalik, lub wiązka młodych pędów z drewna liściastego (wierzby, topoli oraz np. malin i jeżyn) nasączony solą, przeznaczony do obgryzania zimową porą przez zające. Takie małe wiązki powinniśmy przygotowywać już od wiosny, kiedy pod dostatkiem mamy odpowiednich pędów drzew i krzewów. Pęczki gryzawki przechowujemy do zimy w przewiewnym miejscu a w zimie wykładamy na polach. LiściarkaMłode pędy drzew i krzewów przeznaczone do dokarmiania zimą głównie zwierzyny płowej (saren, jeleni). Przygotowanie liściarki należy rozpocząć już wiosną. Ścięte pędy drzew liściastych należy skropić roztworem soli, lub zanurzyć na krótki czas w solance. Pędy związujemy w pęczki i przechowujemy do zimy w przewiewnym miejscu. Roztwór soli konserwuje liściarkę i nie pozwala na powstawanie pleśni a w okresie zimowym sól zawarta w pędach dostarcza zwierzynie tego niezbędnego składnika mineralnego. SnopówkaSnopki zboża, np. owsa lub żyta wykładane w całości - razem z ziarnem w kłosach - jako karma dla zwierzyny. Stanowi doskonały dodatek do innych karm. Zaletami snopówki są: niski koszt pozyskania i brak kosztów magazynowania. Snopówkę zaraz po pozyskaniu można wywieźć do magazynów paśników. Chętnie zjadana zarówno przez zwierzynę płową jak i dziki. Zbiór i przygotowanie snopówki rozpoczynamy jeszcze przed terminem żniw dla zapobieżenia wysypywania się ziarna z kłosów. Snopki pozostawiamy na polu ok tygodnia i po podeschnięciu od razu wywozimy do paśników, lub układamy w lesie w brogi. Pamiętać musimy o konieczności usunięcia wszystkich sznurków użytych do wiązania snopków! Dozownik ziarnaUrządzenie pozwalające zwierzynie na pobieranie ziaren zbóż. Najczęściej ustawiane jest w pobliżu paśników. Prosta konstrukcja jednocześnie zapewnia zwierzynie swobodne pobieranie ziarna jak i zabezpiecza karmę przed wpływami atmosferycznymi (deszcz, śnieg) co zapobiega zepsuciu się ziarna. Konstrukcja urządzenie umożliwia automatyczne uzupełnianie ziarna w korytku, z którego jest pobierane jak i łatwe uzupełnianie zapasów przez myśliwych. Wysokość urządzenia to ok 1,5 metra. BrógUrządzenie do przechowywania suchej karmy w okresie jesienno-zimowym. Idealne dla magazynowania siana jak i innych suchych roślin. Prostota urządzenia a zarazem pomysłowy, opuszczany dach zabezpieczają karmę przez zawilgoceniem przez opady. Drewniana podłoga zapobiega gniciu karmy od dołu. całość jest bardzo dobrze przewiewna, co gwarantuje możliwość długotrwałego składowania np. siana lub zbóż. Swobodny dostęp do karmy umożliwia jej pobieranie przez zwierzynę w każdej chwili a myśliwym ułatwia wybieranie siana rozwożonego do paśników. POLETKA : Poletko żerowe - powierzchnie gdzie uprawia się rośliny okopowe, motylkowe lub zboża. Mogą być ogradzane, a następnie udostępniane dla zwierzyny na żerowanie w okresie dojrzałości owoców („żer na pniu" ). Poletko zgryzowe (ogryzowo - pędowe) - powierzchnie leśne lub ugory, gdzie nasadza się krzewy i drzewa, których świeże pędy służą jako pokarm jeleniowatym. Są udostępnione zwierzętom cały rok, najczęściej sadzi się wierzby tzw. paszowe, dereń, drzewa owocowe. Poletka produkcyjne - powierzchnie rolnicze, na których kota łowieckie prowadzą produkcję roślin. Zbiory z tych pól w całości przeznacza się dla zwierzyny na zimową i wiosenna karmę. Pasy zaporowe (buchtowiska) - powierzchnie lokalizowane w lesie na drodze zwierzyny do pól. Wykłada się wiosną i latem karmę (ziarno, bulwy), w celu zatrzymania zwierzyny i ograniczania szkód rolniczych. Łąki śródleśne i przyleśne - powierzchnie często ugorowane. Koła zaczynają kosić je, dla wzrostu smakowitych ziół - podstawowego żeru jeleni i saren. Karma Bażant LUX 10 kg Profesjonalna mieszanka zbożowa ,bez dodatków PASZY. Połączenie wyselekcjonowanych nasion zbóż, opracowany własny skład. Skład pozwolił na przygotowanie właściwej kompozycji dla drobiu ozdobnego: Bażantów Kuropatw PrzepiórekPaw Struś Drób ozdobny tj. kaczki (ptactwo wodne) kury ozdobne, Pawie ,Tropogany, Strusie. Karma pozwala na dostarczenie niezbędnych substancji odżywczych ,drobny skład pozwala na podawanie nawet przepiórką. Zawarte nasiona : Kukurydza -pozwala na zaspokojenie ptactwa w witaminę A Jęczmień pozwala na oczyszczenie organizmy z toksyn Siemię -pozwala dostarczyć kwasów Omega 3 Słonecznik -pozwala na dostarczenie oleju energetycznego niezbędnego w okresie zimowym oraz pierzeniowym. Pszenica -pozwala na zaspokojenie organizmu w prasowany -idealny na rozpłód. Każdy hodowca drobiu ozdobnego którego priorytetem są zdrowe eko jaja nie pozwoli na podawanie PASZ PRZEMYSŁOWYCH SWOIM PTAKOM. Tylko naszymi karmami uzyskasz kwasy Omega 3 oraz zdrowe jaja. Skład: Jęczmień, Rzepak, Owies, Kukurydza Ćwiartka, Słonecznik, Kardii, Dari Sorgo, Siemię ,Kukurydza prasowana, Waga 10 kg Podanie zwierzętom nieodpowiedniej karmy może wywołać u nich choroby układu pokarmowego oraz obniżyć odporność organizmu. Dziś obchodzimy Dzień Dokarmiania Zwierzyny Leśnej. Dokarmiać zwierzęta w lesie można jedynie tylko w porozumieniu ze służbami leśnymi, które wiedzą, jak odpowiednio o nie zadbać. Pokarm przeznaczony dla leśnej zwierzyny jest zbilansowany i zawiera odpowiednie proporcje składników mineralnych oraz odżywczych. Leśnicy, którzy każdego dnia doglądają zwierzęta, znają ich szlaki migracyjne, i to właśnie na nich jest umieszczany pokarm. - Leśnicy w ramach czynności z zakresu ochrony lasu dbają o zapewnienie zwierzynie takiej ilości naturalnego pokarmu, by poprawić warunki jej bytowania i ograniczyć szkody, które powoduje w drzewostanach – mówi Katarzyna Sławińska z Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu. W okresach szczególnie ciężkiej zimy (gruba, zmrożona pokrywa śnieżna) leśnicy współpracują z kołami łowieckimi w zakresie dokarmiania zwierzyny. Zwierzyna płowa (łoś, jeleń szlachetny, daniel, sarna) mogą powodować znaczne uszkodzenia upraw leśnych – zgryzają korę (spałują) oraz pędy wierzchołkowe młodych drzew, zniekształcając je lub uniemożliwiając im wzrost. Odpowiednie zagospodarowanie obwodów łowieckich i Ośrodkach Hodowli Zwierzyny skutecznie zwiększa zasoby pokarmu . Myśliwi i leśnicy dbają o utrzymywanie w dobrej kulturze rolnej łąk śródleśnych i przyleśnych oraz poletek łowieckich. Do ich zadań należy sadzenie roślin chętnie zjadanych przez zwierzynę, zakładanie poletek zgryzowych z drzewami i krzewami o dużej zdolności odroślowej (zgryzione – szybko się regenerują), lokalne odśnieżanie wrzosowisk i jagodzisk (szczególnie w warunkach grubej lub zmrożonej pokrywy śnieżnej), wprowadzanie w skład upraw leśnych dzikich drzew owocowych. – Udostępniają oni także istniejące lub zakładają nowe wodopoje, uzupełniają pokarm odpowiednią karmą i mikroelementami, podawanymi w karmiskach i lizawkach, gdy go brakuje lub gdy jest utrudniony do niego dostęp – dodaje Sławińska. Dokarmianie zwierzyny należy pozostawić myśliwym i leśnikom. Nie należy dokarmiać zwierzyny w sposób dowolny, można w ten sposób zaburzyć naturalne procesy ekologiczne i narazić się na szkody (ośmielona przez ludzi zwierzyna może powracać w miejsce dokarmiania, powodując szkody w uprawach rolnych). Wyjątkiem może być dokarmianie dzikich kuraków: mieszkańcy wsi, głównie dzieci i młodzież mogą w porozumieniu z myśliwymi lub leśnikami zaopatrywać budki dla kuropatw i posypy dla bażantów w karmę pochodzenia rolniczego: nasiona zbóż i chwastów, poślad. Niedopuszczalne jest wykładanie resztek pożywienia, chleba itp. Podanie zwierzętom nieodpowiedniej karmy może wywołać u nich choroby układu pokarmowego oraz obniżyć odporność organizmu. Nawet chleb, który według przeciętnego człowieka jest zdrowy i na pewno nieszkodliwy, może wywołać u ptaków poważną chorobę taką jak kwasica. Leśnicy dokarmiają zwierzęta tylko i wyłącznie w czasie surowej zimy, pamiętając przy tym o systematyczności. Dokarmianiem zwierząt oprócz leśników zajmują się także regionalne koła łowieckie. Dzień Dokarmiania Zwierzyny Leśnej w Polsce obchodzimy 11 lutego. Najszybsze informacje z Radomia wprost na Twojego Facebooka: KLIKNIJ I POLUB NAS TERAZ >> Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu

budki do dokarmiania kuropatw